با توجه به سهولت دسترسی افراد به آثار ادبی و هنری دیگران و کپی‌برداری و نشر غیرمجاز آن‌ها، حفاظت از این آثار دارای اهمیت بسیار زیادی است. همین عامل، موجب شده است تا مفهومی تحت عنوان کپی‌رایت، در سیستم‌های مالکیت فکری تعریف گردد. همان‌طور که اختراعات و دستاوردهای فنی، از طریق سیستم پتنت و برند و نام تجاری یک کسب‌وکار، از طریق علائم و نشان‌های تجاری تحت حفاظت قرار می‌گیرند، آثار ادبی و هنری شامل نوشته‌ها، موسیقی، نقاشی‌ها و مجسمه‌ها و همچنین برخی نتایج مبتنی بر فناوری، مانند برنامه‌های کامپیوتری و بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی، از طریق حقوق کپی‌رایت محافظت می‌شوند.
مطابق با کنوانسیون برن، عبارت «آثار ادبی و هنری»، شامل هرگونه ابداع و تولید در حوزه ادبی، علمی و هنری است که به صورت کتاب و سخنرانی، آثار نمایشی و موسیقیایی، رقص و سرگرمی، آثار سینمایی، نقاشی، معماری، مجسمه‌سازی، حکاکی و سنگ‌نگاری، آثار عکاسی و هرگونه اثر هنری کاربردی مانند تصاویر و نقشه‌های سه‌بعدی جغرافیایی، توپوگرافی و معماری، عرضه می‌شوند.
