توضیحات:
سندی مبنی بر اعطای حق مالکیت به مالک اختراع است که به‌وسیله اداره ثبت اختراع هر کشور، تفویض می‌شود. به موجب این حق، مالک این توانایی را خواهد داشت تا در کشوری که اختراع خود را ثبت نموده است، برای مدتی محدود، از بهره‌برداری تجاری دیگران از آن، ممانعت به عمل آورد.
تعریف WIPO:
پتنت، مجموعه‌ای از حقوق انحصاری است که به موجب قانون، به متقاضیانی که اختراعات آن‌ها، جدید، غیربدیهی و دارای کاربرد تجاری است، اعطا می‌گردد. اعتبار این حقوق، به مدت محدود (عموماً ۲۰ ساله) بوده و صاحبان پتنت می‌توانند طی این بازه زمانی، به صورت انحصاری از اختراع خود بهره‌برداری نمایند. در مقابل، متقاضیان موظفند تا اختراعاتشان را برای عموم مردم افشا نموده، تا متخصصین و افراد دارای مهارت در حوزه مربوطه، بتوانند آن را تکثیر و بازآفرینی نمایند.
پتنت، حق انحصاری برای یک محصول یا یک فرآیند بوده که به‌صورت کلی، روشی جدید برای انجام یک کار و یا پیشنهاد فنی جدیدی برای حل یک مشکل، ارائه می‌نماید. البته مالک پتنت، ممکن است این اجازه یا مجوز بهره‌برداری را به دیگران داده، تا بر اساس آن بتوانند مطابق با توافق صورت گرفته، از اختراع مذکور استفاده نمایند. همچنین ممکن است که مخترع، به‌صورت کامل نسبت به فروش اختراع خود اقدام نماید که در این صورت، فرد خریدار، مالک جدید پتنت خواهد بود. شایان ذکر است که دوره زمانی حق انحصاری ناشی از ثبت پتنت، محدود بوده و پس از پایان این مهلت، همه می‌توانند بدون اینکه نقضی اتفاق افتاده باشد، از این اختراع برای منافع تجاری استفاده نمایند.
تعریف USPTO:
پتنت، حق مالکیت اعطا شده از سوی دولت آمریکا به یک مخترع است که به منظور جلوگیری از ساخت، استفاده و فروش در آمریکا و همچنین واردات آن به خاک این کشور توسط دیگران، برای مدت زمانی محدود و در ازای افشای عمومی اختراع، در هنگام اعطای گواهی ثبت اختراع، انجام می‌گیرد.
تعریف EPO:
پتنت، عنوانی قانونی است که به مخترعین این حق را اعطا می‌نماید که برای یک دوره محدود (معمولاً ۲۰ ساله)، در کشوری که اختراع در آن به ثبت رسیده است، از تولید، استفاده و یا فروش اختراع توسط دیگران و بدون اخذ اجازه، ممانعت به عمل آورد.
تعریف اداره ثبت اختراع ایران:
گواهی‌نامه اختراع، سندی است که اداره مالکیت صنعتی، برای حمایت از اختراع صادر می‌نماید و دارنده آن، می‌تواند از حقوق انحصاری بهره‌مند شود.
