افزایش درخواستهای ثبت اختراع داخلی (و بومی) در چین باعث شده تا رشد فرایندهای در ثبت اختراعات چین در سالهای اخیر را شاهد باشیم که در تمام نمودارهای بررسی روند رشد ثبت پتنت قابل مشاهده است. با اینحال، تعداد بالای درخواستها برای ثبت اختراع داخلی به صورت utility model کمی باعث زیر سوال بردن کیفیت این تعداد پتنت ثبت شده در این کشور میشود.
اگر از تعداد پتنتهایی که در هریک از این کشورها توسط مخترعین بومی همان کشور ثبت میشوند، صرفنظر کنیم، به گفته مشاور ارشد در زمینه مانیتوریک تکنولوژی"Manmohan Singh", در ثبت غیر بومی پتنتها در کشورهای عضو BRIC، برزیل پیشتاز بوده و کشورهای هند، روسیه و چین درجایگاههای بعدی قرار دارند. کشورهای هند و برزیل دارای کمپانی های بزرگ دارویی پرچم دار ثبت پتنت هستند. با این حال سرعت ثبت پتنت در کشور برزیل، به دلیل تراکم زیاد درخواستها در دفتر ثبت پتنت (INPI)، کند میباشد بهطوریکه برای تکمیل روند ثبت پتنت، زمانی حدود 8 الی 10 سال لازم است.
در خصوص شرایط حاکم بر هندوستان، عدم قبول درخواست پتنت نوآوری در زمینه قسمت 2 بند d قانون مالکیت معنوی، توسط دادگاه عالی این کشور، باعث شبهاتی در زمینههای قوانین حقوقی مربوط به تمدید یک اختراع برای همیشه "evergreaning" که توسط کمپانیهای بزرگ دارویی صورت میگیرد گردیده است. بعد از تصمیم هند مبنی بر لیسانس اجباری Natco برای Nexavar، که توسط شرکت Bayer ثبت شده بود، نگرانی شرکتهای دارویی برای مثقابله با تاثیر منفی این گونه تصمیمات بر شرکتهای نوآور در زمینهی دارویی افزایش یافت. [لیسانس اجباری, مجوزاستفاده و در اختیار عموم قرار دادن یک پتنت است که بنا به صلاحدید دولت و بسته به قوانین حقوقی کشورها ، بدون کسب اجازه از صاحب آن پتنت، ممکن میشود].
بنابه اظهارات سینگ، در حالیکه بازارهای نوظهور اقتصادی ( نظیر کشورهای BRIC) به فکر اصلاح قوانین پتنت خود برای وضع لیسانس اجباری هستند، شرکتهای بزرگ داروسازی باید در مورد مدل کسبوکار کنونی خود تجدید نظر کنند. چین قبلا چنین اصلاحاتی را بر قوانین مالکیت فکری خود مبنی بر مداخلهی دولت در مورد لیسانس اجباری اعمال نموده است و برزیل نیز در حال برنامهریزی برای اقدام به چنین اصلاحاتی است.