در میان خونریزی های ناشی از جنگ داخلی در ونزوئلا، رسوایی های مالی در برزیل و توئیت های عجیب دونالد ترامپ، خبر بسیار مهمی در آمریکای لاتین مورد بی توجهی قرار گرفته است. بر اساس مطالعات جدید انجام گرفته، نرخ نوآوری در این منطقه به صورت بسیار نا امید کننده ای پایین می باشد.
بر اساس گزارش «Innovation Index 2017» که به تازگی منتشر شده است، کشورهای آفریقایی، اروپای شرقی و آسیای جنوب شرقی به دلیل نوسازی اقتصادی و تولید کالاها و ارائه خدمات پیچیده تر، بالاتر از آمریکای لاتین قرار گرفته و به همین دلیل از رشد اقتصادی بالاتری نیز برخوردار شده اند.
در حالی در رتبه بندی مذکور، هیچ کشوری از آمریکای لاتین در بین 25 کشور نخست قرار نگرفته است که سه کشور برزیل، مکزیک و آرژانتین در میان 25 اقتصاد بزرگ جهان جای دارند. در این فهرست، شیلی در رتبه 46، کاستاریکا 53، مکزیک 58، کلمبیا 65، اروگوئه 67، برزیل 69، پرو 70، آرژانتین 76، اکوادور 92، السالوادور 103 و بولیوی رتبه 106 را به خود اختصاص داده اند.
چیزی که بسیار نگران کننده می نمایاند، عدم وجود حتی یک کشور از این منطقه در بین کشورهای در حال توسعه دارای دستاوردهای نوآورانه می باشد. به معنای دیگر، کشورهای آمریکای لاتین و دریای کارائیب در سال های اخیر هیچ گونه بهبود قابل توجهی در زمینه نوآوری نسبت به سطح توسعه خود نداشته اند.
پرسش کلیدی این است که چرا این منطقه با وجود افراد مستعد و بسترهای موجود، نمی تواند در نوآوری پیشرفت نماید. آمریکای لاتین پرورش دهنده تعدادی از خلاق ترین و موفق ترین افراد جهان نظیر لیونل مسی اعجوبه جهان فوتبال، ماریو ورگاس لوسا برنده جایزه نوبل و رئیس ونزوئلایی تبار دانشگاه «MIT» به عنوان برترین دانشگاه جهان می باشد. حتی پاپ فرانسیس در واتیکان نیز اهل آمریکای لاتین می باشد.
در مقابل، آمار خروجی تجمیعی پتنت های به ثبت رسیده در آمریکای لاتین در مقایسه با توانمندی ها و استعدادهای موجود بسیار فاجعه بار می باشد؛ در سال گذشته میلادی تمامی کشورهای این منطقه توانسته اند در حدود 1400 پتنت در وایپو ثبت نمایند، که کمتر از ده درصد پتنت های ثبت شده از سوی کره جنوبی است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی علت این امر را قوانین و مقررات دولتی دست و پا گیر در این کشورها می دانند که فضای کافی برای فعالیت و توسعه شرکت های نوآور و سرمایه گذاری بر روی ایده های خلاقانه را نمی دهد. برای مثال، برای باز کردن یک کسب و کار کوچک در گاراژ خانه، می بایست بیش از دوازده مرحله فرآیند حقوقی و اداری را طی نمود، در حالی که در سوئیس و یا آمریکا این کار بسیار ساده تر و در زمان کمتر انجام می گیرد.
البته برخی کارشناسان نیز در مخالفت با این عقیده، مداخله حداکثری دولت را برای اشاعه بیشر نوآوری لازم می دانند. استدلال آن ها این است که در جوامع بسیار نوآور، سهم تولید ناخالص داخلی در زمینه تحقیق و توسعه در حدود 4.2 درصد می باشد. این در حالی است که این سهم در آمریکای لاتین برابر با 0.5 درصد است.
با تمام این تفاصیل، گزارش های منتشر شده نشان از آمار بسیار نگران کننده بهبود نوآوری در کشورهای آمریکای لاتین دارد و می بایست سیاستگذاران توجه بیشتری به این معضل داشته باشند.
