فیسبوک در ادامه سیاست‌های خود برای استفاده از داده‌های در دسترس و ردیابی جنبه‌های مختلف زندگی کاربران، راهی یافته است که می‌تواند احتمال اخذ تصمیمات مهم توسط کاربر، یا تغییرات مهم در زندگی وی را پیش‌بینی نماید. این پتنت که برای نخستین بار از سوی نیویورک‌تایمز معرفی شده است، نوعی سیستم تحلیلی و پیش‌بینی کننده در مورد مهم‌ترین رویدادها و تغییرات زندگی فیسبوکی کاربران، اعم از ازدواج، مشاغل جدید، تولد فرزندان، فارغ‌التحصیلی و حتی مرگ است. نیویورک‌تایمز در مقاله خود، هفت پتنت جالب‌توجه فیسبوک، از جمله همین پتنت و نیز پتنت مربوط به جمع‌آوری اطلاعات از طریق میکروفون گوشی کاربر (برای مثال، گوش دادن به محتوای برنامه تلویزیونی که کاربر در حال تماشای آن است)، را معرفی نموده است.
بنا بر گزارش «Independent»، موتور پیش‌بینی تغییرات زندگی، با به‌کارگیری نوعی مدل یادگیری ماشین و استفاده از داده‌های تاریخی دیگر کاربران این شبکه اجتماعی، اقدام به محاسبه احتمال وقوع یک رویداد خاص در زندگی کاربر می‌نماید. انتظار می‌رود که یکی از دلایل اصلی توسعه چنین الگوریتم هوش مصنوعی، مشابه با دیگر سرمایه‌گذاری‌های فیسبوک در فعالیت‌های تحقیق و توسعه، تبلیغات باشد. با دانستن دقیق‌ترین جزئیات زندگی یک فرد، این شبکه اجتماعی قادر خواهد بود، تا آگهی‌های بسیار مرتبط را برای آن‌ها ارسال نماید. مثلاً تصور نمایید که در مورد یک کاربر خاص، الگوریتم از روی پست‌های اخیر وی پیش‌بینی نماید که باردار شده است. بدیهی است که این پیش‌بینی، برای ارسال تبلیغات هدفمند در حوزه بارداری، اعم از تبلیغ انواع پوشک و یا لباس‌های کودک بسیار مهم خواهد بود.
برخی از کاربران فیسبوک، ممکن است اطلاعات عمومی را در مورد رویدادهای مهم زندگی خود به اشتراک بگذارند، اما پتنت جدید، نشان می‌دهد که چگونه چنین اطلاعاتی را می‌توان از طریق روش‌های ظریف‌تر نیز بکار گرفت. در پتنت آمده است: «فراتر از وابستگی ساده به تغییر در اطلاعات پروفایل کاربران، شاید بهتر باشد تا از تمامی اطلاعات موجود در سیستم شبکه‌های اجتماعی، پیام‌های فوری، پیام‌های ایمیلی و ... نیز استفاده شود تا بتوان تعیین نمود که آیا کاربر، یک رویداد و تغییر مهم در زندگی را تجربه کرده و یا پیش‌بینی نمود که در آینده ممکن است آن را تغییر را تجربه نماید.»
گفتنی است، فیسبوک بر این نکته تأکید دارد که پتنت‌های ثبت‌شده از سوی این شرکت، لزوماً بیانگر استفاده فعلی و یا تصمیم به استفاده از آن در آینده نخواهد بود.
