در اوایل سال گذشته میلادی، دانشگاه واترلو بر سر اختراعی که در یکی از آزمایشگاه‌های این دانشگاه ابداع شده بود، با یکی از دانشجویان سابقش اختلاف حقوقی پیدا کرد. با این وجود، دانشگاه و دانشجوی سابق، بالاخره پس از نزدیک به یک سال مناقشه، با هم به توافق رسیده و بدون نیاز به دادگاه و قاضی، مسئله را حل کردند.
«برایان آدامز»، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه واترلو، در فرایند کشف یک ماده جدید برای تولید نوعی باتری قابل شارژ یون-روی دخیل بوده است. بعد از اتمام دانشگاه، آدامز و همکلاسی سابقش، «رایان براون»، با هدف کار در زمینه فناوری‌های قابل توسعه در باتری‌ها، یک شرکت به نام «Salient Energy» را راه‌اندازی نمودند. در سال ۲۰۱۶ میلادی، این شرکت به «Velocity Garage» که مؤسسه انکوباتور دانشگاه واترلو است، نقل مکان کرد و مبلغ ۳۵۰۰۰ دلار نیز به آن اهدا شد. دانشگاه، با وجود نشان دادن این حمایت، بر سر موضوع مالکیت با آدامز اختلاف داشت. در نهایت، در ژوئن ۲۰۱۸ و پس از اینکه از طریق بحث و گفتگو مسئله را قابل حل ندید، دادخواست خود را علیه شرکت مطرح نمود و از دادگاه خواست تا این دانشگاه را به عنوان تنها مالک اختراع پتنت‌های مربوطه، تشخیص داده و به عنوان خسارت، ۶۰۰۰۰۰ دلار نیز طلب نمود.
اگرچه به صورت کلی دانشگاه واترلو از قانون «خالق، مالک اختراع است» تبعیت می‌نماید، اما این مسئله در خصوص تمامی موارد صادق نبوده و در آیتم‌هایی که حامی مالی برای پروژه یا طرحی وجود داشته باشد، شرایط متفاوت خواهد بود. در همین راستا، دانشگاه در بیانیه ادعای خود، اظهار داشت که آزمایشگاه محل فعالیت آدامز، توسط شرکت آمریکایی آرگون تأمین مالی می‌شد و به همین دلیل، کار آدامز، تحت قرارداد آرگون قرار دارد. اما آدامز مخالفت نموده و در بیانیه دفاع خود گفته، این آزمایشگاه از منابع خارجی زیادی تأمین مالی می‌شده و شناسایی این که پول چه کسی برای کار او خرج شده، غیرممکن است. آدامز، همچنین مدعی بودکه طی پنج سالی که در آزمایشگاه کار می‌کرد، از قرارداد دانشگاه با آرگون خبر نداشته و هیچ قراردادی برای دادن حق مالکیت فکری خود به این شرکت، امضا نکرده است.
در ماه گذشته میلادی، دانشگاه واترلو، با شرکت «Salient Energy» به توافق رسیدند و در یک بیانیه مشترک، اعلام داشتند که این مناقشه، بر اساس شرایط قابل‌قبول برای طرفین، حل شده است. طبق این بیانیه، شرکت کلیه حقوق ثبت اختراع خود را به دانشگاه واگذار نموده و دیگر مالک «IP» نیست. در عوض، دانشگاه نیز، مجوز استفاده از فناوری را به شرکت داده است.
