هر از چند گاهی، اخبار و شایعاتی در خصوص رصد اشیای پرنده ناشناس و غیرطبیعی، شنیده میشود. خبرهایی که در میان عوام، با تعابیر مختلفی روبرو شده و برخی آن را ناشی از موجودات غیرزمینی و برخی دیگر، آن را محصول پروژههای محرمانه یک کشور پیشرفته میدانند. اگرچه هیچ منبع رسمی در هیچ کشوری، تاکنون مهر تأیید و یا انکاری بر حالت دوم نزده، اما پیشرفتهای نظامی گسترده در کشورهای مختلف، از جمله آمریکا، روسیه و چین، ذهنها را به سمت این کشورها و آزمایشات محرمانه آنها، معطوف مینماید.
چندی پیش، ادعاهایی مطرح گردید که نیروی هوایی آمریکا، به صورت مخفیانه و با استفاده از فناوریهای مدرن و بسیار پیشرفته، اقدام به توسعه و تولید نسل جدیدی از هواپیماهای جاسوسی، با عنوان «TR-3B» نموده است. اگرچه این خبر هیچگاه بهصورت رسمی تأیید نشد، اما اخیراً پتنتی قدیمی مورد توجه قرار گرفته که میتواند اثباتی بر نظریه موجود باشد.
این پتنت که در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۰۴ میلادی، توسط مخترعی به نام «جان کلیر» به ثبت رسیده، در تاریخ ۶ جولای ۲۰۰۶، با شماره «US20060145019» و تحت عنوان «فضاپیمای مثلثی»، توسط دفتر ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا «USPTO»، انتشار یافته است. درخواست ثبت اختراع مذکور که با توجه به عدم پیگیری پرونده به منظور اعطای گواهی ثبت اختراع، در دسترس عموم برای بهرهبرداری قرار گرفته است، یک هواپیمای جاسوسی مافوق صوت، با بدنه مثلثی را تشریح مینماید. نکته جالب ارائه شده در خصوص فناوری مورد استفاده در این هواپیمای عجیب و غریب، بکارگیری یک میدان الکتریکی افقی در دو طرف آن بوده که هم نیروی پیشران و هم نیروی غالب بر جاذبه زمین را، تأمین مینماید.
لازم به ذکر است که این نظریهپردازیها در خصوص انطباق پتنت با آنچه پیشتر در آسمان دیده شده است، درست یک روز پس از آن صورت گرفت که نیروی دریایی آمریکا، اعلام نمود که به دنبال تهیه دستورالعملهای جدیدی برای مواجهه با اشیای ناشناس پرنده است. بدون شک، علامت سؤالهای متعددی در خصوص این نظریهپردازیها و صحت و عدم صحت آنها وجود دارد. اینکه اگر آمریکا واقعاً به دنبال چنین پروژه محرمانهای بوده، چرا اقدام به ثبت پتنت برای آن نموده است؟ چرا این پتنت به اسم یک فرد انتشار یافته و بر خلاف بسیاری از پتنتهای ارائه شده توسط نیروهای تحقیقاتی ارتش آمریکا که حقوق پتنت را متعلق به دولت این کشور میداند، در این پتنت نامی از ارتش یا دولت آمریکا ذکر نشده است؟ چرا فرایند گرنت پتنت متوقف شده و پیگیریهای لازم صورت نگرفته است؟ چطور این همه سال از انتشار پتنت گذشته و حالا اخبار آن رصد شده است؟ چرا دقیقاً پس از اظهار نظر نیروی دریایی آمریکا در خصوص تهیه دستوالعملهای جدید، این تئوری مجدد مطرح شده است؟ اینها تنها تعداد اندکی از سؤالاتی است که در ذهن پیش میآید. از طرفی مسئله به صورت کامل عجیب و مبهم بوده و از طرف دیگر، نظریهپردازیهایی وجود دارد که آمریکا میخواهد برخی از نسلهای تجهیزات محرمانه خود را، از محرمانگی کامل در آورده و مقدار کمی اطلاعات، در اختیار مردم قرار دهد.
فارغ از اینکه نظریهپردازیهای صورت گرفته تا چقدر صحت دارند، این خبر یک درس بزرگ برای همه فناوران، شرکتها و حتی سیاستگذاران به دنبال دارد و آن چیزی نیست بجز پتانسیل بالای پتنتها و اطلاعات نهفته در آنها که میتواند ارزشی فوقالعاده، هم از نقطه نظر فنی و هم از نقطه نظر استراتژیکی در رویارویی با رقبا، برای ما به ارمغان آورد. در واقع، اهمیت پتنتها تا حدی است که بنابر ادعاهای موجود، هشتاد درصد از دانش و اطلاعات فنی، منحصراً از طریق پتنتها منتشر شده و از این راه قابل دسترسی میباشند.