محققین دانشگاه میسیسیپی، در نتیجه همکاری با یک شرکت فعال در زمینه تولید محصولات مراقبت از پوست، موفق به دریافت گواهی ثبت اختراع جدیدی شده است. پتنت مذکور، ماده اصلی قابل استفاده در طیف جدیدی از محصولات تجاری مراقبت از پوست را معرفی نموده که نقش مؤثری در تقویت و شادابی پوست و کاهش چین و چروکها دارد. این ماده که آلاستا (Alasta) نام دارد، از گیاه آلوئهورا گرفته شده و در بخشی از محصولات مراقبت پوست شرکت وودکلیف (Woodcliff Skincare Solutions) مورد استفاده قرار میگیرد.
محصولات مراقبت پوست وودکلیف که تحت نام تجاری «Sustainable Youth» و با معنای "جوانی پایدار" به بازار عرضه میشوند، حاوی آلوئرید (Aloeride) بهعنوان یک عصاره تقویتکننده سیستم ایمنی میباشند. این ماده که از آلوئهورا و در قالب ماده آلاستا تولید میشود، پیش از این از سوی دانشگاه میسیسیپی کشف و در سیستم پتنت آمریکا به ثبت رسیده بود. در ادامه و با هدف تجاریسازی سریع این اختراع، مجوز بهرهبرداری از پتنت، به شرکت وودکلیف واگذار گردید که نتیجه نهایی این همکاری فناورانه، راهاندازی خط تولید محصولات تجاری جوانی پایدار بوده است.
نیرمال پوگ (Nirmal Pugh)، از اعضای مرکز ملی تحقیقات محصولات طبیعی دانشکده داروسازی دانشگاه میسیسیپی، در ارتباط با این اختراع ارزشمند میگوید: «گیاهانی مانند آلوئهورا، دارای یک مجموعه طبیعی از باکتریها هستند. ترکیبات مفید تولید شده توسط این باکتریها، در ساخت آلاستا مورد توجه قرار گرفته است». وی همچنین با تأکید بر نقش پتنت در حفاظت از نوآوری صورت گرفته اظهار داشت: «داشتن یک گواهی ثبت اختراع دیگر برای این ترکیب مشتقشده از آلوئهورا، سبد داراییهای فکری ما را پیرامون خط محصول جوانی پایدار تقویت نموده و در عین حال، نشانهای از تلاش مشترک برای پیشرفت فناوری از طریق تحقیقات خلاقانه دانشگاهی است».
مایکل موشر (Michael Mosher)، مدیر دفتر تجاریسازی دانشگاه میسیسیپی هم، با اشاره به همکاریهای طولانیمدت این دانشگاه با شرکت وودکلیف، نتیجه بیش از یک دهه تحقیق را دهها پتنت در اقصا نقاط جهان دانسته که از آن جمله، میتوان به «US» پتنت اخیر اشاره نمود.
گفتنی است، اینطور به نظر میرسد که هر دو طرف این همکاری فناورانه، علاقهمند به توسعه همکاریهای خود بوده که مجموعه این تلاشها، موجبات درآمدزایی بیشتر برای دانشگاه و همچنین توسعه بازار شرکت وودکلیف از طریق محصولات جدید را فراهم مینماید. از این منظر، آلاستا را میتوان نمادی از کارآفرینی دانشگاهی و همکاری مؤثر صنعت و دانشگاه دانست. درس بزرگی که بایستی از این همکاری فناورانه گرفته شود، قابلیت پیشرفت صنعت در همکاری تنگاتنگ با دانشگاهها است که بایستی در کشور ما نیز بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در کنار این همکاری تنگاتنگ، دانشگاهها نیز بایستی به مسئله حفاظت از داراییهای فکری خود بیشتر توجه نموده و راه درآمدزایی آتی برای دستاوردهای کاربردی خود را هموار نمایند.