یک دانش‌آموز شانزده ساله، موفق به توسعه فناوری جدیدی برای شناسایی و تحلیل فسیل‌های گیاهی و جانوری شده است. این فناوری که مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه یافته، جایزه ۵۰۰۰۰ دلاری نمایشگاه بین‌المللی علوم و مهندسی در سال ۲۰۲۱ را برای کریستین نیکولز (Christian Nichols) به همراه داشته است.
کریستین که یک دانش‌آموز دبیرستانی است، علاقه وافری به دوران ماقبل تاریخ و به‌طور خاص دایناسورها دارد. از طرف دیگر، وی دوست دارد که در آینده، یک محقق علوم کامپیوتر شده و از فناوری‌های جدید و پیشرفته در این حوزه استفاده کند. خودش در این خصوص می‌گوید: «من همیشه شیفته دایناسورها بوده‌ام و در عین حال، همیشه آرزو داشتم که یک محقق حوزه کامپیوتر باشم». تلفیق این دو علاقه‌مندی، شکل‌گیری اختراعی جالب برای شناسایی و تحلیل فسیل‌های جانوری را به دنبال داشت؛ اختراعی که جایزه پتنت فردریک فیش (Frederick P. Fish Patent Award) در نمایشگاه فیزیک و مهندسی را برای این نوجوان به ارمغان آورد. این جایزه، شامل ۵۰ هزار دلار وجه نقد برای پوشش هزینه‌های حقوقی و خدمات ثبت اختراع است. جالب اینجا است که کریستین شانزده ساله، از استقبال صورت گرفته در نمایشگاه کاملاً به وجد آمد و از همین رو، تصمیم دارد تا با ثبت مدل هوش مصنوعی خود، تحقیقات بیشتری در حوزه شناسایی فسیل‌ها انجام دهد.
کریستین از تابستان گذشته، دو علاقه ذهنی خود در حوزه علوم کامپیوتر و دیرین‌شناسی را با هم در آمیخته و این پروژه علمی جدید را آغاز نموده است. این دانش‌آموز خلاق که علاقه بسیار زیادی به تماشای مستندهای نشنال جئوگرافیک داشت، شناسایی فسیل‌ها را موضوعی بسیار جذاب می‌دانست. وی در این خصوص می‌گوید: «من فکر می‌کنم که برای یادگیری بیشتر علمی و تعیین الگوهای تکاملی موجودات زنده، یافتن فسیل‌ها بسیار مهم و ضروری است. دانشمندان برای یادگیری بیشتر پیرامون گذشته بشر و همچنین برای اهداف پزشکی، از این فسیل‌ها استفاده می‌کنند».
به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹، کریستین نتوانست مدل خود را در محیط باز آزمایش کند. به همین دلیل، در یک نوآوری جالب، مدل‌هایی شبیه به فسیل از خاک رس تولید نمود و صحت مدل هوش مصنوعی خود را روی آن‌ها آزمایش کرد. از همان‌جا بود که تصمیم گرفت تحقیقات بیشتری در مورد دیرین‌شناسی مادون‌قرمز انجام دهد، حوزه‌ای که فاقد فناوری کافی بوده و وی تصمیم داشت تا ابزاری برای سهولت کار دیرینه‌شناسان توسعه دهد.
در پاییز، کریستین آزمایش هم‌زمان شناسایی فسیل‌ها را آغاز کرد؛ وی از طریق یک مدل هوش مصنوعی، ۲۰۰۰ تصویر فسیلی از طبقات مختلف گونه‌ها را مورد بررسی قرار داد تا دقت شناسایی آن‌ها را ارزیابی کند. در ابتدا دقت کم بود، اما با استفاده از یک پلتفرم منبع باز برای یادگیری ماشینی به نام «Tenserflow»، فسیل‌های بیشتری قابل شناسایی شدند. وی همچنین از ابزاری برای طراحی گرافیک استفاده کرد که به او امکان داد تا برای جاسازی فسیل‌ها در زمین، محیط شبیه‌سازی شده‌ای ایجاد کند. این تکنیک، دقت مدل وی را به شدت افزایش داد. کریستین امیدوار است که در تابستان امسال، بتواند برای انجام آزمایشات میدانی بیرون رفته و مدل خود را روی فسیل‌های واقعی آزمایش کند.
دیوید مانگوس (David Mangus)، رئیس بخش علوم دبیرستان بروکتون (Brockton High School) در خصوص دستاورد ارزشمند این دانش‌آموز خلاق می‌گوید: «جای تعجب نیست که طرح کریستین در نمایشگاه علوم مورد توجه قرار گرفت. این پروژه، نشان‌دهنده تمایل عمیق او برای یادگیری در مورد یک موضوع پیچیده و پشتکار برای کار با روند کدنویسی و ایجاد برنامه‌ای جدید است». جیمز نیکولز (James Nichols)، پدر کریستین هم در این خصوص می‌گوید: «کریستین سخت کار می‌کند. او تا دیروقت به کار مشغول است و به سختی درس می‌خواند. من به او بسیار افتخار می‌کنم».
