کم نیستند اختراعاتی که زندگی انسان را متحول نموده و حرکت به سمت یک آینده امیدوارکننده‌تر را ممکن ساختند؛ دستاوردهایی که یک نیاز بالقوه یا بالفعل را پوشش داده و راهکاری برای برطرف نمودن آن‌ها ارائه نموده‌اند. برخی از این دستاوردهای مهم، مانند واکسن‌ها و داروهای جدید، در یک برهه زمانی خاص، جان میلیون‌ها انسان را نجات داده و مسیری نو در پیش روی زندگی بشر قرار داده‌اند. برخی دیگر نیز، اگرچه ظاهری خشن دارند و برای کاربردهای جنگی استفاده می‌شوند، اما اگر وجود خارجی نداشتند، مانعی برای زیاده‌خواهی برخی دیکتاتورهای تاریخ ایجاد نکرده و مانع مرگ میلیون‌ها انسان بی‌گناه نمی‌شدند.
در ساعات اولیه ششم ژوئن سال ۱۹۴۴ میلادی، بیش از ۱۳۵۰۰۰ نفر از نیروهای متفقین، به مواضع آلمان واقع در سواحل نرماندی در شمال فرانسه حمله کردند. علی‌رغم مقاومت شدید دشمن و خسارات بسیار سنگین، این حمله که بزرگ‌ترین حمله دریایی تاریخ نامیده می‌شود، با پیروزی متفقین پایان یافته و مسیر تسلیم آلمان نازی در کمتر از یک سال بعد را هموار نمود. نکته جالب پیرامون این عملیات جنگی، آمادگی حیرت‌انگیز نیروهای متفقین از نظر لجستیک بود که بخش عمده آن، مرهون تلاش‌های یک کشتی‌ساز خلاق آمریکایی، به نام اندرو جکسون هیگینز (Andrew Jackson Higgins) بود. در واقع، اختراع ارزشمند وی بود که سرنوشت یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های تاریخ را تعیین کرد.
اندرو هیگینز، در سال ۱۸۸۶ میلادی، در نبراسکا (Nebraska) متولد شد. در یکی از مقالات مجله «Life» که در سال ۱۹۴۲ انتشار یافت، سال‌های ابتدایی زندگی این مخترع بزرگ این‌گونه توصیف شده است: «دو چیز تقریباً قطعی به نظر می‌رسد: اندرو از سنین کم، به قایق و کشتی سواری علاقه‌مند بود و از کلاه بر سر گذاشتن هم خوشش نمی‌آمد».
هیگینز جوان و سرسخت، غالباً در حال سروکله زدن با یک مشکل و چالش فنی بود. وی پس از رها کردن دبیرستان، ابتدا در گارد ملی نبراسکا عضویت یافت و پس از مدتی، با ترک ایالت، در صنعت چوب مشغول به کار شد. دقیقاً از همین نقطه بود که علاقه کودکی به قایق و قایق‌سواری، مجدداً در اندرو شعله‌ور شد. وی به فکر طراحی‌های نوآورانه و جدیدی برای بهبود قایق‌ها افتاد. در همین راستا، پس از بررسی‌های بسیار، به منظور آزمایش ایده‌هایی که در ذهن داشت، قایق کوچکی در نیواورلئان (New Orleans) خریداری کرد.
هیگینز در کار خود جدی بود و بلافاصله پس از طراحی‌های اولیه، شرکت صنایع هیگینز (Higgins Industries) را بنیان نهاد. نوآوری اصلی هیگینز، نوعی قایق مخصوص آب‌های کم‌عمق به نام «Eureka» بود که در نهایت، به نمادی از قایق‌های جنگی فعلی و البته، عامل پیروزی‌بخش ارتش متفقین در جنگ جهانی دوم مبدل شد. این تجهیز لجستیکی بی‌نظیر، در سواحل نرماندی، آفریقای شمالی، ایتالیا، بسیاری از جزایر اقیانوس آرام و حتی ساحل رودخانه راین در قلب آلمان بکار گرفته شد و سرنوشت جنگ را به سود متفقین رقم زد.
بررسی روند توسعه و تکامل اختراع هیگینز، چالش‌های پیش روی تجاری‌سازی بسیاری از ایده‌ها و اختراعات در طول تاریخ را یادآور می‌سازد. وی در طول دهه ۱۹۳۰ میلادی، برای افزایش شهرت و اعتبار شرکتش و متقاعد ساختن نهادهای نظامی در ارتباط با شایستگی‌های فنی و عملکرد مطلوب قایق ابداعی خود، به شدت مبارزه کرد. وی گارد ساحلی آمریکا را راضی ساخت تا قایق‌های وی را خریداری نموده و از آن در عملیات نجات و گشت ساحلی در آب‌های کم‌عمق استفاده کنند. از اینجا بود که توجه نیروی دریایی و تفنگداران ارتش آمریکا هم به این اختراع متفاوت جلب شد و به سراغ «صنایع هیگینز» آمدند. لازم به تأکید است که قایق‌های موجود در آن زمان، برای ورود به سواحل کم‌عمق نامناسب بود. به همین دلیل، تلاش برای ابداع قایقی جدید که حمل نیرو و تجهیزات در سواحل را تسهیل نماید، به شدت از سوی شرکت‌های خصوصی و ارتش پیگیری می‌شد. با این همه، در ابتدای امر و با وجود ابراز رضایت تفنگداران نیروی دریایی آمریکا از عملکرد «Eureka»، فرماندهان ارشد ارتش نسبت به این قایق بی‌توجهی کرده و بیشتر در پی توسعه ایده‌ها و طراحی‌های خودشان بودند.
یک درس عبرت‌آموز از ماجرای نوستالژیک قایق هیگینز، عدم توجه وی به پاسخ‌های منفی و انگیزه برای تلاش مجدد بود. وی دلسرد نشد و این بار، به دفتر مرکزی کشتی‌های نیروی دریایی در واشنگتن سفر کرد. او طرح‌های مرتبط با قایق خود را ارائه داد و در مواجهه با نقشه‌های قایق ابداعی ارتش، خطی روی آن کشید و با اطمینان، از برتری نمونه خودش صحبت کرد. پس از شکست قایق‌های طراحی شده توسط نیروی دریایی در آزمایشات تکمیلی، آن‌ها سرانجام قانع شدند که «Eureka» را بررسی کنند. بررسی‌ها نشان داد که طراحی هیگینز، از عملکرد بسیار خوبی برخوردار بوده و عملاً وی خودش و اختراعش را به آن‌ها تحمیل کرد.
در عین ناباوری، قرارداد نیروی دریایی ارتش با شرکت کوچک و ناشناخته «صنایع هیگینز» منعقد شد. بر اساس این قرارداد، هیگینز مأمور گردید تا کشتی‌های لازم برای ورود نیروها و تجهیزات نظامی به سواحل را برای ارتش آمریکا تأمین نماید. هیگینز در ادامه فعالیت‌های توسعه‌ای خود، «Eureka» را به مجموعه‌ای از قایق‌های نظامی، شامل «Landing Craft Personnel (LCP)» و «Landing Craft Personnel Large (LCPL)» مبدل نمود. وی نخستین پتنت خود را برای ساخت بدنه قایق به ثبت رسانید. برای این پتنت که در دسامبر ۱۹۳۷ میلادی، در دفتر ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا به ثبت رسید، در ژانویه ۱۹۳۹، گواهی ثبت اختراعی به شماره «US 2144111»، صادر شد. طراحی منحصربه‌فرد توصیف شده در اسناد پتنت، به افراد اجازه می‌داد تا بدون گیر کردن پروانه‌های قایق در شن و ماسه، در ساحل وارد شوند. این ویژگی، یک مزیت بسیار بزرگ نظامی محسوب می‌شد که گزینه‌های جدیدی را برای برنامه‌ریزی تعیین محل حمله دریایی در اختیار فرماندهان ارتش قرار می‌داد. البته در این قایق، یک نقص بزرگ هم وجود داشت و آن، الزام بالا رفتن نیروها از دیواره‌های قایق، جهت پیاده شدن و تخلیه تجهیزات بود که می‌توانست نیروهای مذکور را در معرض آتش دشمن قرار دهد.
هیگینز در واکنش به این نقیصه و شنیدن روایت یکی از فرماندهان نیروی دریایی ارتش آمریکا در مورد یک کشتی ژاپنی با رمپ جمع شونده که در هنگام حمله ژاپن به چین در سال ۱۹۳۷ مشاهده کرده بود، سریعاً به فکر فرو رفت و یک طراحی جدید آماده کرد. در این طرح اصلاحی که در هشتم دسامبر ۱۹۴۱ و تنها یک روز پس از حمله به پرل هاربر (Pearl Harbor) به ثبت رسید، نوعی سطح شیب‌دار در انتهای قایق گنجانده شده بود که امکان تخلیه سریع نیروها و تجهیزات را فراهم می‌کرد. درخواست مذکور، مورد تأیید «USPTO» قرار گرفت و در فوریه سال ۱۹۴۴ میلادی، گواهی ثبت اختراعی به شماره «US 2341866»، برای آن صادر گردید.
این قایق جدید که اصطلاحاً «LCVP» نام گرفت، طوری طراحی شده بود که می‌توانست برای حمل بارهای مختلف (۳۶ نیروی پیاده‌نظام یا یک جیپ و ۱۲ نیرو و یا ۳۶۷۴ کیلوگرم بار)، مورد استفاده قرار گیرد. ویژگی منحصربه‌فرد دیگر این قایق، امکان شناور شدن در عمق تقریباً یک متری بود که می‌توانست به‌کارگیری آن در هر موقعیت جغرافیایی سواحل را ممکن سازد. در این دوره زمانی، ارتش آمریکا در حال تولید هر چه بیشتر این قایق‌ها بود تا مشکل طولانی شدن جنگ را با یکسره کردن کار دشمن، حل نمایند. شخصیت پویا و ناآرام هیگینز و این ویژگی منحصربه‌فرد که بدون قبول شکست، همواره در حال بهبود محصولش بود، یکی از کلیدی‌ترین ابزارهای نیروی دریایی ارتش آمریکا برای غلبه بر دشمن قدرتمند خود محسوب می‌شد. جالب اینجا است که حتی هیتلر، پیشوای آلمان نازی هم، از هیگینز با لقب «نوح جدید» نام برده که به نقش کلیدی وی در تغییر توازن قدرت در جنگ اشاره دارد.
مجله «Life» در سال ۱۹۴۲ نوشت: «بسیاری از مردم، از این واقعیت متحیر می‌شوند که مردی با این انگیزه و قدرت تخیل، تا پیش از جنگ هیچ اثری از خود به یادگار نگذاشته است». هیگینز، با اعتمادبه‌نفس مثال‌زدنی و روحیه‌ای تهاجمی، همچون یک قهرمان سنگین‌وزن، کارخانه‌های جدیدی برای تأمین نیازهای پیش‌بینی شده ارتش افتتاح کرد و کارگران را ترغیب می‌نمود تا هر چه سریع‌تر، قایق‌ها را تولید کرده و به نیروی دریایی ارتش تحویل دهند. در پی این تغییر و تحولات، «صنایع هیگینز» از یک شرکت کوچک با تقریباً ۵۰ کارمند، به هفت کارخانه بزرگ با بیش از ۲۰۰۰۰ کارمند تبدیل شد. وی همانند هنری فورد، دیگر مخترع حاضر در تالار مشاهیر ملی مخترعین آمریکا، تکنیک‌های خط مونتاژ را برای پاسخگویی سریع به تقاضای فزاینده ارتش، توسعه داد. تا سال ۱۹۴۳ میلادی، از هر ۱۰ شناور متعلق به نیروی دریایی، ۹ مورد توسط «صنایع هیگینز» طراحی و تولید شده بود که به خوبی نقش این شرکت در موفقیت‌های نظامی آمریکا و ارتش متفقین را نشان می‌دهد.
در کنار تمامی این موارد، دلایل دیگری هم وجود داشت که کارکنان «صنایع هیگینز»، این‌چنین مشتاقانه برای کارفرمای نسبتاً بداخلاق و صریح خود کار می‌کردند؛ هیگینز فردی صریح اما مشتاق ایده‌های جدید بود و از همین رو، کارکنانش او را تحسین می‌کردند. تقریباً هر کسی که ایده قابل قبولی در ذهن داشت، می‌دانست که شانس عملیاتی نمودن ایده، به وی داده می‌شود. همین عامل، باعث شده بود تا مجموعه وسیعی از نفرات خلاق، از فارغ‌التحصیلان دانشکده‌های فنی گرفته تا مخترعین مشهور ملی و سایر نوآوران و فناوران، در کارخانه‌های هیگینز مشغول به کار شوند. علاوه بر این، هیگینز به شدت منصف بود و در درجه نخست، توانایی‌ها و قابلیت‌های افراد را مدنظر قرار می‌داد. «صنایع هیگینز»، اولین شرکت در نیواورلئان بود که از نظر نژادی متحول شد؛ به‌طوری که به همه کارمندان، بدون در نظر گرفتن نژاد و جنسیت، دستمزد یکسان پرداخت می‌شد.
هیگینز، در سال ۱۹۵۲ میلادی درگذشت و «صنایع هیگینز» که زمانی موفق‌ترین شرکت قایق‌سازی آمریکا محسوب می‌شد، در کمتر از یک دهه (۱۹۵۹ میلادی)، درهای خود را بست. درست است که شرکت وی تعطیل شد، اما میراث وی و قایق ثبت شده‌اش، همچنان در یادها زنده است. موزه ملی جنگ جهانی دوم در نیواورلئان، مکانی ویژه برای ادای احترام به این مخترع و کارآفرین بزرگ آمریکایی است، کسی که در پیروزی آمریکا و متحدینش بر آلمان نازی نقشی کلیدی ایفا کرد. گفتنی است که اندرو جکسون هیگینز، در ماه می سال ۲۰۱۹ میلادی، به تالار مشاهیر ملی مخترعین معرفی شد و به همین مناسبت، یک قایق مرمت شده از ابداعات وی، در دفتر ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا مستقر شد. بازدیدکنندگان، می‌توانند سوار آن شده و قایقی را که در جنگ جهانی دوم، پیروزی را به ارمغان آورده است، از نزدیک تجربه کنند.
