یکی از وسایلی که امروزه در بسیاری از منازل، آشپزخانه‌های صنعتی و رستوران‌ها وجود داشته و استفاده از آن متداول است، ماشین ظرف‌شویی است. آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که این ماشین پرکاربرد چگونه اختراع شد؟
ایده اولیه ساخت دستگاهی که بتوان با استفاده از آن، ظروف کثیف را شسته و خشک نمود، از اواسط قرن هجده میلادی عرضه گردید. اولین دستگاه مکانیکی برای تحقق این ایده، در سال ۱۸۵۰ میلادی، توسط «جوئل هافمن»، ساخته شد و به ثبت رسید. دستگاه ابتدایی وی، از جنس چوب بود و با پاشیدن آب بر روی ظروف، عمل شستشو را انجام می‌داد. با توجه به سرعت بسیار کم دستگاه و عدم اطمینان ناشی از جنس و کارکرد، این اختراع نتوانست نظر عموم را به خود جلب نماید. در ادامه، در سال ۱۸۶۵ میلادی، فردی به نام «آلاکر»، پتنت دیگری به ثبت رسانید که بیشتر شبیه به نوعی سیستم دستی برای شستشوی ظروف بود. این دستگاه نیز به صورت فراگیر مورد استفاده کاربران قرار نگرفت.
این وضعیت ادامه داشت تا این‌که «ژوزفین کاکرن»، بانوی ثروتمند آمریکایی، با مشاهده خدمتکاران خود حین شستشوی دستی ظروف، ایده استفاده از دستگاهی برای انجام این کار، بدون لب پر شدن ظروف، به ذهنش خطور نمود. این ایده، از آنجا شروع شد که در یکی از مهمانی‌های برگزار شده از سوی خانم کاکرن، ظروف کثیف در هنگام شستن، شکست. وی از این مسئله بسیار عصبانی شد و خدمتکاران را مؤاخذه نمود. ژوزفین، به جستجو برای یافتن دستگاه فوق پرداخت و هنگامی که متوجه شد که چنین وسیله‌ای وجود خارجی ندارد، به فکر افتاد تا دستگاهی مکانیکی برای این کار بسازد. وی با همکاری مکانیکی به نام «جورج باتز»، موفق به پیاده‌سازی ایده خود و ساخت دستگاه شستشوی ظروف شد. این اختراع، در دسامبر سال ۱۸۸۵ میلادی در «USPTO» به ثبت رسید و یکسال بعد، در دسامبر ۱۸۸۶، موفق به اخذ گواهی ثبت اختراع با شماره پتنت «۳۵۵۱۳۹» شد.
خانم کاکرن، در ابتدا ظروف خود را اندازه‌گیری نمود و سپس با استفاده از سیم، جایگاه‌هایی برای نگهداری ظروف مختلف، شامل بشقاب، فنجان، کاسه و ... ایجاد نمود. مجموعه ظروف تعبیه شده در کنار یکدیگر، درون دیگی مسی قرار می‌گرفت و آب داغ یا آب صابون داغ، از پایین وارد دیگ می‌شد. گردش آب صابون در داخل دیگ، تا زمان برطرف شدن کامل کثیفی‌ها، ادامه می‌یافت و پس از آن، آب داغ برای شستشوی نهایی استفاده می‌گردید. نکته جالب، خشک نمودن ظروف با حرارت موجود در داخل محفظه بود که نیاز به خشک کردن در خارج از محفظه را نیز برطرف می‌نمود.
این ابتکار خلاقانه، در سال ۱۸۹۳ میلادی، در نمایشگاه جهانی شیکاگو، در معرض دید همگان قرار گرفت و نخستین دستگاه، به «Palmer House Hotel» فروخته شد. در ادامه، بسیاری از رستوران‌ها، هتل‌ها، بیمارستان‌ها و حتی کالج‌های دانشگاهی، از این اختراع کارآمد، برای شستشوی ظروف خود استفاده نمودند. کاکرن در ادامه، یک شرکت ساخت و تولید ماشین‌های ظرف‌شویی، به نام «KitchenAid» تأسیس نمود و همین نام را نیز به عنوان علامت تجاری خود، به ثبت رسانید.
لازم به ذکر است، ابعاد دستگاه عرضه شده از سوی کاکرن، به حدی بود که استفاده خانگی از آن را غیرممکن نموده و تنها به صورت صنعتی و برای شستشوی حجم زیادی از ظروف، قابلیت استفاده داشت. در دهه ۱۹۵۰ میلادی، با پیشرفت‌های انجام گرفته، ماشین‌های ظرف‌شویی جدید، با استاندارد کاربرد در آشپزخانه‌های خانگی به بازار عرضه گردید.
